W języku polskim, tak jak w każdym języku, występują zapożyczenia językowe. Są to słowa przejęte z innych języków, które zwie się również wyrazami obcymi. Dlatego też podczas nauki języka polskiego przez obcokrajowców może zdarzyć się, że cudzoziemcy dostrzegą znajomo brzmiące słowa lub zwroty. Zapożyczenia zalicza się do neologizmów, czyli nowopowstałych w języku wyrazów.
Historia zapożyczeń w języku polskim
Zmiany w języku polskim zachodziły zazwyczaj pod wpływem przemian społeczno-kulturowych, a także ważnych wydarzeń historycznych. Początki pojawienia się zapożyczeń w polszczyźnie sięgają X wieku, kiedy Polska przyjęła chrzest. Wtedy też pojawiło się słownictwo z języka łacińskiego związane z religią chrześcijańską. Od XIII do XVII wieku, ze względu na handel zagraniczny i stosunki polityczne (głównie oparte na zawieraniu małżeństw przez polskich królów i księżniczki z zachodnich krajów), pojawiły się wyrazy pochodzenia: niemieckiego, włoskiego, francuskiego i czeskiego. Od XIX wieku aż do dziś dominują w języku polskim zapożyczenia z języka angielskiego. Obecnie ich ekspansja wiąże się z rozwojem mediów i Internetu.
Pochodzenie słów w języku polskim
Współcześnie, nawet rodzimym użytkownikom języka czasem trudno stwierdzić, czy dane słowo jest pochodzenia polskiego, czy też nie, bo wyrazy obce przejęte kilka wieków temu, dostosowały się do reguł rządzących językiem polskim i weszły na stałe do użytku. Zapożyczenia językowe w języku polskim to wyrazy zaczerpnięte nie tylko z wyżej wymienionych języków, ale też z tych orientalnych: arabskiego, chińskiego czy tureckiego.
Słowa pochodzące z języka angielskiego
Zapożyczenia językowe w języku polskim pochodzą w większości z Anglii i zwie się je anglicyzmami. Jest to najliczniejsza grupa zapożyczeń w języku polskim, która dotyczy wszystkich dziedzin życia, w tym sportu, elektroniki, czy jedzenia.
Przykłady w zdaniach:
Uprawiasz jogging, grasz w football, a może wolisz golfa?
Oglądając podczas weekendu w TV kolejne love story, czekasz na happy and?
Czy w porze lunchu zamawiasz fast food?
Słowa pochodzenia łacińskiego
Wyrazy z języka łacińskiego (lateizmy) uzupełniły znaczne braki w języku polskim z zakresu religii chrześcijańskiej i edukacji. Mogą to być też wyrazy, które obecnie już wyszły z użycia, np.: kałamarz, bakałarz, atrament.
Współcześnie używane zapożyczenia – przykłady w zdaniach:
Kiedy odmawiam pacierz, zwracam się do anioła stróża.
Słucham mszy w kościele, którą odprawia biskup.
Podziwiam tron, kryształy i kolumny w zamku.
Wyrazy zaczerpnięte z języka hiszpańskiego
Część hiszpanizmów (wyrazów z języka hiszpańskiego) do polszczyzny dotarła dzięki językowi francuskiemu i angielskiemu. Nie są one liczną grupą zapożyczeń. Większość z nich opisuje hiszpańskie zwyczaje, np.: corrida, hacjenda, finnito, adiós, si. Zapożyczeniami są też nazwy potraw: nachos, paella, a także tańców: salsa, flamenco.
Wyrazy zaczerpnięte z języka rosyjskiego
Rusycyzmy to zapożyczenia językowe w języku polskim pochodzące z Rosji. Spośród nich można wyróżnić m.in.:
- zapożyczenia właściwe – znaczenie słów jest identyczne w polszczyźnie i w języku rosyjskim, np.: kulebiaki, chandra, zajawka;
- zapożyczenia zniekształcone – posiadają zmieniony sens, np.: bałagan w j. pol. oznacza nieporządek, a w rosyjskim szopę; pacan – w j. pol. znaczy tyle, co głupek, a w rosyjskim określa osobę niskiego wzrostu.
Podsumowanie
Język polski prędko się rozwija i wiele słów, które jeszcze kilka lat temu były uważane za obce, stały się normalnymi słowami codziennego użytku. Jednak nie wszyscy akceptują obco brzmiące słowa w języku polskim. Część ludzi uważa to za zagrożenie dla czystości języka i polskiej kultury narodowej. Jednak każdy język jest żywym organizmem, który stale się rozwija i dostosowuje do potrzeb społeczeństwa. Adaptacja nowych słów z innych języków jest czymś naturalnym i wpływa pozytywnie na rozwój języka polskiego.
