Jednym z problemów, z jakim po przybyciu do naszego kraju spotkali się uchodźcy z Ukrainy, jest bariera językowa. Choć polski i ukraiński w pewnym zakresie są do siebie podobne, bardzo często nasza mowa nie jest dla nich zrozumiała. Dlatego warto mieć świadomość, że pomoc udzielana osobom z Ukrainy może przyjmować różną postać. Obok wsparcia materialnego, medycznego, czy psychologicznego istotną rolę dogrywa także edukowanie Ukraińców – zwłaszcza w zakresie poprawnego posługiwania się językiem polskim.
Jak uczyć Ukraińców języka polskiego?
Przesądy ludowe i zabobony towarzyszą nam od zawsze. Ze względu na swoją specyfikę jest to temat budzący wiele kontrowersji. Są ludzie, którzy odnoszą się do nich z dystansem lub całkowicie je ignorują. Z drugiej strony na pewno można znaleźć grupę osób, która w wielu sytuacjach kieruje się ich znaczeniem. Warto podkreślić, że tego typu wierzenia występują nie tylko w Polsce. Charakterystyczne dla określonej społeczności przesądy funkcjonują niemal w każdym zakątku świata. Niekiedy te zabobony bardzo różnią się od siebie, a czasem ich wymowa jest praktycznie identyczna.
Jakie polskie przesądy ludowe cieszą się największą popularnością? Czego dotyczą takie wierzenia? Co wiemy o ich genezie? Dlaczego czasem w tak dużym stopniu rządzą one ludźmi? Co sprawia, że niektóre zabobony potrafią przetrwać próbę czasu i obowiązują także w teraźniejszości, a inne są mniej znane? Czy należy w nie wierzyć? Polskie przesądy i zabobony – jak wygląda ich przyszłość? Już teraz poznaj odpowiedzi na te pytania!
Przesądy i zabobony – sprawdź definicję tych pojęć
Przesąd oraz zabobon są dwoma pojęciami, które dość często uznaje się za wyrazy bliskoznaczne, stosowane zamiennie. Zgodnie z definicją jest to bezpodstawne, mocno zakorzenione, błędne i nieuzasadnione przekonanie, zgodnie z którym konkretne wydarzenia, znaki, słowa, czy rzeczy mają tajemniczy, nadprzyrodzony wpływ na wiele aspektów ludzkiego życia. Zabobony są swego rodzaju pozostałościami po dawnych systemach wierzeń. Zatem będą to wszelkie magiczne praktyki przynoszące szczęście lub chroniące przed pechem, związane z kultem i wróżbami. W ich przypadku trudno dopatrzeć się racjonalnych podstaw, ciężko też zweryfikować ich prawdziwość, wystarczy nawet przypadek, aby zaczęto je kultywować.
Polskie przesądy ludowe (inaczej znane również jako gusła) kojarzą się ze zwierzętami, czy sytuacjami, jakie spotykają nas w codziennym życiu (matura, egzamin na studiach, ślub, podróż, śmierć członka rodziny), a także zjawiskami pogodowymi. Czasami nawet na pozór zwykły przedmiot urasta do rangi symbolu, któremu nadaje się pewne znaczenie. Istotny jest tutaj ciąg przyczynowo-skutkowy między pewnymi zdarzeniami – dane zachowanie wywołuje jakiś efekt.
Geneza istniejących w świadomości przesądów i zabobonów tkwi w ludowej tradycji, zwyczajach typowych dla danego regionu, czy kulturze folklorystycznej. Z tego typu wierzeniami można najczęściej spotkać się na terenach wiejskich, gdzie przekazuje się je z pokolenia na pokolenie. Praktyka pokazuje, że niektóre przesądy mają ogromną moc, są bardzo głęboko zakorzenione w kulturze i funkcjonują nawet obecnie, czyli w XXI wieku, kiedy to wydaje się, że prym wiedzie nowoczesność. Niekiedy ludzie, którzy wierzą w przesądy, są uznawani za zacofanych i niewykształconych.